Han-sur-Lesse

 

 

 


 

 

 

 



 

 
Een klein stukje geschiedenis!
Klein erfgoed van Han-sur-Lesse

De etymologie van het woord Han

Ondanks de vele discussies die worden gevoerd rond de oorsprong van "Han", onthouden we dat het woord "Han" de kronkel, de kromming, de buiging van een elleboog en knie, ofwel een rivierbocht zou betekenen.

De inwoners van Han heten "les Ayets"

Dit komt door het feit dat rond de jaren 1810, een notabele uit Han, de gewoonte had steeds bevestigend te antwoorden met "ayet" in plaats van met "ayi", het Waalse woord voor "ja". Bovendien beklemtoonde hij dit, door steeds maar "ayet, m'fi, ayet !" ("ja, mens, ja") te herhalen.

Toerisme in Han

Ook al geniet Han-sur-Lesse dankzij de grotten van een wereldwijde bekendheid, blijft het toch een klein dorp met slechts 1500 inwoners. Het dorp heeft evenwel een merkwaardige uitbreiding ondergaan sinds de jaren 1850.

De toeristische roeping van het dorp heeft nadrukkelijk de plaatselijke activiteiten beïnvloed. Naarmate het toerisme groeide, vermenigvuldigde zich het aantal café's, restaurants en souvenirwinkels in het dorp. Tegelijkertijd verdwenen de kleine landbouwbedrijven.

 

De Sint Hubertus kerk

Sta even stil op het centrale dorpsplein "Place Théo Lannoy". Dit plein is genoemd ter nagedachtenis van Théo Lannoy, een jonge soldaat uit het dorp die gedood werd op de eerste dag van het begin van de tweede wereldoorlog, namelijk op 10 mei 1940.

Voor je, rijst de kerk "l'église Saint Hubert" op. Deze kerk is volgens de plannen van de architecten CL. Léonard en H. Froment gebouwd.
Dit bouwwerk uit kalksteen in neogothische stijl werd op 11 mei 1907 gewijd aan Sint Hubertus en Onze-Lieve-Vrouw van Mont Carmel. En zo heeft deze kerk de voormalige, gebouwd in 1775 op dezelfde plek, vervangen.

 

"De waterdruppel van de wedergeboorte"

Het beeldhouwwerk "la goutte d'eau du renouveau", een kunstwerk van Francis Daras.
Dit is een symbolisch werk waarmee de beeldhouwer de toeschouwer wil aanzetten tot een overdenking van zichzelf en zijn rol in de bescherming van de natuur waaraan hij schatplichtig is.
De artiest wil met deze waterdruppel de bijzondere en veranderende verhoudingen die er bestaan tussen de mens en de verschillende componenten van de natuur weergeven.

 
 

De spijkerboom:

Deze boom staat nog steeds op het voorplein van de kerk. Een spijkerboom is meestal een lindeboom, waarvan men in zijn heilzame werking gelooft. Men vertelt dat rond de 12e eeuw men spijkers in de boom sloeg. Nadat de zieke de spijker over het pijnlijke lichaamsdeel had gewreven, sloeg hij hem in de boom.
Het volksgeloof wil dat de boom de pijn absorbeert en de kwaal geneest, in het bijzonder tandpijn.